Akut ve Kronik Sinüzit - Regülasyon Tıbbı Nöralterapi Tedavi Yaklaşımı

Burun solunumu esnasında özellikle solunumun nefes verme fazında, içilerine hava girer. İnsan sesinin tonunu ayarlamak ve kafanın ağırlığını azaltmakla sorumludurlar. Sinüsler, içlerine hava girip çıktığı sürece, hiçbir fonksiyonel bozukluğu göstermezler. Herhangi bir nedenle sinüslerden bir ya da bir kaçına hava girişi bozulduğu anda ise sinüzit denen tablo ortaya çıkar.

Sinüslerin burun ile bağlantılarının bozulmasının nedenlerinin başında uzun süren ve iyi tedavi edilmeyen nezleler ve çeşitli allerjik olaylar gelir. Bu iki durum da mukozada yarattıkları ödem ile havayollarını tıkayıp bakterilerin üremesi ile sinüzite yol açarlar. Deviasyonlar ve konka kalınlaşmaları da sık karşılaşılan sinüzit nedeni olabilir.

Sinüslerin kataral (nezle gibi) veya süpüratif (iltahaplı) enfeksiyonu bir ya da birkaç sinüste olabilir. Sinüslerin tümünün enfeksiyona katılması ile ortaya çıkan tabloya pansinüzit adı verilir. Tüm bunlar rinojen nedenli sinüzitlerdir. Bir de nadir olarak görülen maksiller sinüzit vardır ki sebebi diş kaynaklıdır; Diş çekimi, yanlış implant, iltihap...

Akut sinüzit belirtileri;burun akıntısı ile beraber burun tıkanıklığı, geçici işitme kaybı, postnazal akıntının sonucu olarak farenjit ve larenjittir. Sinüzitte ateş nadir görülür. Baş ağrısı özellikle sinüslerin kapandığı dönemde görülür. Baş ağrısı daha çok kronik sinüzite ait bir bulgudur.

Tedavi:

Tamamlayıcı tıp açısından bakıldığından sinüzitlerin temelinde bozucu alan ve bağırsaklardaki disfonksiyon yatar. Onun için lokal yapılacak terapiler çoğu kez doğru yanıt vermez. Bu açıdan bakıldığından bağırsak florasını düzenlemek birinci yaklaşım olmalıdır.

Anamnez ve bulgular, kapsamlı bir FM ve daha sonra tekrardan kapsamlı ve ayrıntılı bir anamnez. FM yapılırken Adler noktalarının bozucu alan açısından incelenmesi ivedilikle önerilir.

Sorunların tespit edildiği Lokal hassas nokatalara lokal tedavi. Segmental tedavi kısacası hangi segmente dahil olduğu göz önünde bulundurularak incelenmeli ve terapi edilmelidir.

Beslenme ve dışkılama alışkanlıkları kapsamlı olarak sorgulanmalıdır. Anamnezinde zamansal ilişki göz önünde bulunmalıdır. Bir rahatsızlık sonucu ortaya çıkan sinüzit gerek akut veya gerekse kronik olsun çoğu kez bozucu alan menşelidir. Bozucu alan olarak çoğu kez bağırsaklardaki disfonksiyon olduğuna tanık oluyoruz.

Lokal olarak terapi: Trigminus sinir çıkış noktaları, belt ve lenfatik akışkanlığının kolaylaştırılması, masteoid, tonsiller uyarılmalı. Bağırsaklar için önemli olan T8-L1 ve S2-S4 segmentlerini uyarılmalı. Gerek görüldüğünde derin enjeksiyonlarla ggl. Pyteropalatinum,

Stellatum ve Coeliacus sulanmalıdır.

Bozucu alanların tedavisi ve Uyarı tedavisi

Frontal bölgede yerleşik sinüzite foramen supraorbitalis enjeksiyon yapılmalıdır. Maksilar sinüzite foramen infraorbitalis muhakkak uyarılmalıdır.

Destekleyici diğer tedaviler

-  Bozucu alanların LA (Procain, Lidokain) ile enjeksiyonu: Sinüsler, tüm skar dokuları, diş altları, tonsiller (tonsilla pharyngea ve tonsilla palatina)

-  Lokal bölgeye LA enjeksiyonu: Servikal paravertebral adale, sinir çıkışları (N.supraorbitalis, Nn.occipitales major ve minor, N.infraorbitalis, N.mentalis, çene mafsalı, N. Nasolabialis, ganglion stellatum ve ganglion pterygopalatinum enjeksiyonu

Faydalandığım Kaynaklar :

•    Nazlikul, H: Nöralterapi Ders Kitabı 
•    Nazlikul, H: Nöralterapi Başka Bir Tedavi Mümkün
•    H. Barop’un (Çevirmen H. Nazlikul) Nöralterapi Atlası 
•    L. Fischer’in  ( Çevirmen H. Nazlikul ve Y. Tamam) Nöralterapi Kitabı
•    James W. NcNabb ( Çevirmen H. Nazlikul ve Y. Tamam) Eklem ve Yumuşak Doku Enjeksiyonları
•    Weinschenk, S: Neuraltherapie 
•    Fıscher, L et: Lehrbusch Integrative Schmeztherapie