Nöralterapi hakkında kapsamlı bir değerlendirme
Lokal anesteziklerin tanı ve tedavi amaçlı kullanılmasıyla ilgili sistematiği, onlarca yıl önce hastalarda lokal anestezik kullanımıyla ilgili gözlemlerini dahice yorumlayan Ferdinand ve Walter Huneke kardeşlere borçluyuz.Lokal anesteziklerin tanı ve tedavi amaçlı kullanılmasıyla ilgili sistematiği, onlarca yıl önce hastalarda lokal anestezik kullanımıyla ilgili gözlemlerini dahice yorumlayan Ferdinand ve Walter Huneke kardeşlere borçluyuz.
Ayrıca Ricker’in Relasyon Patolojisi, Speranski’nin Nöral Patoloji ve Viyana Grubu’nun (Bergsmann, Hopfer, Kellner, Perger, Pischinger, Stacher) çalışmaları ve daha sonraki dönemde Heine’nin çalışmaları, nöralterapinin bilimsel temellerini oluşturmuştur. Nöralterapinin daha sonra birçok klinikte yaygınlaşması, 1960’larda yayınladığı ders kitabıyla nöralterapiye nihai yükselişinde destek olan Peter Dosch sayesinde olmuştur.
Nöralterapi’nin diğer bir kilometre taşı da, bir yandan “Bodypainting” ile anatomik bir atlas olarak, diğer yandan da nöro-anatomi ve nörofizyolojinin çizgiselliğini göstermesiyle dikkat çeken Hans Barop’un ders kitabıdır. Kısa bir süre önce yayınlanan Stefan Weinschenk’in Nöralterapi El Kitabı, Hüseyin Nazlikul’un Nöralterapi Ders kitabı ve Tedaviye Dirençli Hastalıklar için Nöralterapi Doktora* da önemli bir başvuru kaynağı olmuştur.
Nöralterapideki birçok uygulama, yıllar içinde konvansiyonel tıp alanında da kullanılmaya başlanmıştır. Lokal ve segmental nöralterapi günümüzde “nöralterapi” yerine “lokal ve segmental infiltrasyon anestezisi” ya da “diyagnostik ve terapötik lokal anestezi” olarak adlandırılsa da sonuçta konvansiyonel tıpla örtüşmektedir.
Büyük bir olasılıkla, dünyada, nöralterapinin hem diyagnostik hem de terapötik alanda entegre olmadığı tek bir ağrı kliniği yoktur.
Zamanla ayrıca odak ve bozucu alan oluşumu da ortaya konulmuştur. Bu yapılar, romatizmal, kardiyolojik ve jinekolojik hastalıklarla ilgili olarak özellikle diş-çene bölgesinde, kısmen geniş hasta grupları üzerinde araştırılmıştır. İstatistiksel olarak anlamlı ilişkilerin açıklanması sayesinde, otonom sinir sistemi – nörojenik enflamasyon – immün sistem ilişkilerine dikkat çeken deneylere dayanan modeller ortaya konulmuştur. Buna ek olarak, bozucu alanlardaki birçok süreç nöro-anatomik bağlantı hatalarıyla artık (kısmen) açıklanabilmektedir. Bu sayede segment kavramı daha geniş bir anlam kazanmıştır.
Bunlara ek olarak nöralterapide, özellikle işlevsel hastalıklarda ve ağrılarda organizmanın verdiği yanıtın kesinliği ve hızı dikkat çekicidir. Bu anlamda, nöralterapi, her klinik ortamda ve ağrı kliniğinde diyagnostik ve terapötik açıdan yararlı olmaktadır. Kronik ağrılı hastalarda, nöralterapinin son zamanlarda yapılan çalışmalarla doğrulanmış olan uzun dönem etkileri, ağrının patofizyolojisiyle açıklanabilmektedir. Periferik ve santral duyarlılaşma alanları, nöroplastisite, engramları silmeyi ve kısır döngüyü (circulus vitiosus) lokal anesteziklerle kırabilmeyi sağlayan bir yönteme işaret etmektedir. Bu şekilde bakıldığında nöralterapi, kronik ağrı durumlarında, patolojik ağrı sürecinde bir tür “duyarsızlaştırma” anlamına gelmektedir.
Nöralterapi, sinir sisteminin düzenleyici ve plastik özelliklerinden yararlanır: Doğrudan uyarılar (iğneyle) ve aynı zamanda selektif uyarı engellemesi (lokal anestezikle) sinir sisteminde organizasyonu ve doku perfüzyonunu etkilemektedir. Böylece ağrılı durumlarda kısır döngü kırılabilir ve ağrıdan sorumlu sistemler yeniden organize olma şansı bulabilir.
Birçok ülkede hekimlere yönelik nöralterapi dernekleri bulunmaktadır. Almanya’da Uluslararası Nöralterapi Derneği (Huneke’ye göre) 1950’lerde kurulmuştur. Önceki başkanlar ve şimdiki onursal başkanlar (Holger ve Jürgen Huneke) nöralterapinin uluslararası itibarına büyük katkıda bulunmuşlardır. Daha genç kuşaklar, onların sınırsız ve geniş desteğini ve heyecanlarını paylaşmaktadır.
Hans Barop, titiz nöro-anatomik yaklaşımı ve yeni bir sınav ve kurs organizasyonu ile son yıllardaki atılımda büyük bir pay sahibi olmuştur.
Büyük çabalarla yapılan araştırmalar ve bilimsel kurul başkanı Johann D. Hahn-Godeffroy’un prokain çalışması da takdiri hak etmektedir. Şimdiki başkan Jürgen Rehder ve yönetim kurulu üyeleri Uta Rehder, Imke Plischko, Hagen Huneke, Bernd Belles’in ileri görüşlü yönetimi, derneğin (IGNH) daha da gelişmesini sağlamaktadır. Imke Plischko, nöralterapinin yaygınlaşması için birçok aracı başarıyla kullanmıştır.
Yaklaşık 2000 üye, Almanya’nın doğusunda ortaya çıkmış ve nöralterapiyi akupunktur ve manuel tedaviyle entegre etmiş olan ikinci bir derneği (DGfAN) kurmuştur (Başkan Rainer Wander).
Nöralterapinin Avusturya’da da önemli bir yeri vardır. Avusturya’daki bilimsel ve açık iletişim ağını bir yandan belirttiğimiz öncülere ve Otto Bergsmann’a, öte yandan başkan Helmut Liertzer’in çevresindeki şimdiki ekibe ve öncesinde Wolfgang Ortner, Elmar Ausserer, Roswitha Bergsmann, Georg Dimitriadis, Georg Feigl, Kurt Gold-Szklarski, Gabi Grögl, Gerasimos Papathanasiou, Winfried Muhri, Johanna Osztovics, Gerda Kippes, Michael Wildner ve Andreas Zohmann‘a borçluyuz. Avusturya Tabipler Odası Başkanı olarak Walter Dorner da entegrasyon için çok emek vermiştir.
Türkiye’de Hüseyin Nazlıkul'un önderliğinde, 2004 yılında kurmuş oldukları dernek çatısı altında her yıl bir ulusal sempozyum, her iki yılda bir uluslararası nöralterapi kongresi ve iki tane Dünya Nöralterapi kongresini gerçekleştirmiş ve çok kısa sürede büyük bir Nöralterapi Derneği’ni ayağa kaldırmış ve nöralterapiyi birçok bilim alanına entegre etmiştir. Hüseyin Nazlıkul’un Nöralterapi ve Manuel Tıp üzerine çalışmaları, uluslararası alanda, özellikle fizik tedavi rehabilitasyon tıbbı ve ağrının anlaşılması ve tedavisi alanında büyük ilgi çekmiştir.
İspanya’da David Vinyes ve ekibi kurslar ve kongreler organize etmektedir. Katia Puente de la Vega büyük bir coşkuyla, Cristina Roqueta, Miquel Gomez ve bu kitabın yazarıyla birlikte Ganglion stellatum’un deneysel temellerini araştırmak üzere bir araştırma ekibi kurmuştur. Bu temel bilgiler, stellatum enjeksiyonlarında güvenliği sağlamakta, ayrıca nörofizyolojik ve kardiyovasküler alanlarda ilginç sonuçlar sunmaktadır.
Armando Puente de la Vega ile yaptığımız tartışmalar, teorik yaklaşımları pratiğe uygulamakta ve insanla ilgili bilimlerin, özellikle ağrı alanında, psyche ve soma’nın ayrılmaz bir bütün olduğunu açıklığa kavuşturmakta bana çok yardımcı olmuştur.
Orta ve Güney Amerika’da nöralterapinin birçok muayenehane ve klinikte doğal bir uygulama haline gelmiş olmasını, kuşkusuz her şeyden önce, ulusal ve uluslararası kongreler düzenleyen, kurslar organize eden ve nöralterapiyi üniversitelere taşıyan Armin Reimers (Meksika) ve Julio Cesar Payan de la Roche’a (Kolombiya) borçluyuz. Armin Reimers, yoğun günlük çalışmaları yanında yorulmak bilmeden araştırmalar yapmanın mümkün olduğunu hepimize göstermiştir.
Birçok ülkede bulunan nöralterapi dernekleri [örn. Belçika, Hollanda ve İsviçre (önce Andreas Beck’in takipçisi olarak Başkan Rudolf Hausammann’ın yönetiminde)] bulunmaktadır. Nöralterapi lisansı verme konusunda, İsviçre Nöralterapi Derneği (Huneke-SANTH) ve Tabipler Birliği (FMH) yetkilidir.
Bern Üniversitesi’nde, nöralterapi için devlet tarafından verilen bir doçentlik (%25) bulunmaktadır. Bu üniversitedeki derslerimin bazıları zorunlu ve sınava tabidir. Dekan Prof. Eggli ve dekan yardımcıları (Prof. Stuck ve Prof. Sterchi) bu konuda öncülük etmişlerdir.
Lokal ve segmental nöralterapinin etkisi, amacı ve maliyet etkinliği tartışmasız kabul gördüğü için, İsviçre’de zorunlu sağlık sigortası-hizmet kataloğunda açık bir biçimde yer almaktadır. İsviçre Sağlık Bakanlığı’nın görevlendirmesiyle yapılan bu büyük araştırmada, Prof. André Busata ile birlikte çalıştık; kendisine birçok şey için teşekkür borçluyuz.
Ayrıca bozucu alanlarda büyük gelişmeler kaydedilmiştir (araştırmalar, açıklayıcı modeller).
Bu konuda daha fazla bilgiyi 2018 yılında Nobel Tıp Kitapevlerinde yayınlanmış olan kitabımda bulabilirsiniz.
Prof. Dr. Lorenz Fischer
Nöralterapi Kitabının önsözüdür.
* (Dissertation (Doktor medicinae) im Rahmen des postgradualen Universitätslehrganges für Ganzheitsmedizin –Regulationsmedizin “Neuraltherapie Naturheilverfahren, Regulationsverfahren und Herdgeschehen” von PD. Dr. med. Hüseyin Nazlikul 2010 Die Medizinische Fakultät Charıté
Faydalandığım Kaynaklar :
• Nazlikul, H: Nöralterapi Ders Kitabı
• Nazlikul, H: Nöralterapi Başka Bir Tedavi Mümkün
• H. Barop’un (Çevirmen H. Nazlikul) Nöralterapi Atlası
• L. Fischer’in ( Çevirmen H. Nazlikul ve Y. Tamam) Nöralterapi Kitabı
• James W. NcNabb ( Çevirmen H. Nazlikul ve Y. Tamam) Eklem ve Yumuşak Doku Enjeksiyonları
• Weinschenk, S: Neuraltherapie
• Fıscher, L et: Lehrbusch Integrative Schmeztherapie